Bahar, Ateş’in gidişiyle hayatının ışığını yitirmiştir sanki... Kör kuyulardayken Mehmet Emir kızına kol kanat gerer. Ancak Hülya, Bahar’ın geçmişte Yusuf Erkıran’la ilgili sırrı saklamış olmasını kabul etmeye hazır değildir. Bahar sonunda onların günahlarını, ikiyüzlülüklerini de bir tokat gibi suratlarına çarpar.

Ve bir yangın Efsun’la Bahar’ı alev alev yakar! Kimse masum değildir... Gerçekler bir bir ortaya çıkmaya devam eder. Efsun’a hapishanede hayatı dar edenin, canına kast edenin Bahar değil Hülya olduğu daha fazla saklı kalmaz. Bunu duyan Sultan, Hülya’ya çok büyük bir ceza verecektir. Ateş’in döneceği umudunu hiç kaybetmeyen Bahar ise aldığı haberle bir kez daha paramparça olur.