Haber ve Fotoğraflar; Mehmet KARADEMİR

Uzun yıllar tiyatro ve sinema dünyasında başarılı işlere imza atan tecrübeli oyuncu Nezih Tuncay'ın belediye otobüsünde görüntülenen mutsuz ve düşkün hali görenleri şaşırttı..

1965 yılında Avni Dilligil Tiyatrosu'nda sanat yaşamına başlayan,Arena Tiyatrosu, Sezer Sezin Tiyatrosu, Mücap Ofluoğlu Tiyatrosu, Lale Oraloğlu Tiyatrosu'nda çalışmasının ardından uzun süre Devekuşu Kabare (1 Nisan 1980) topluluğunda çalışmalarına devam eden ve çalışmalarını tiyatro ile sınırlı tutmayan Tuncay'ın mutsuz hali, Türkiye'de emektar oyuncularının problemlerini ve dramını tekra gözler önüne getirir gibiydi.

1984 yılından itibaren kamera karşısına geçerek sinema ve dizi filmlerde de rol alan aynı zamanda, seslendirme çalışmaları yapan ve bir de senaryosu bulunan bu denli yüklü ve donanımlı sanatçının, günümüzde bu kadar tecrübe ve kritere sahip olmadan bölüm başına milyarları götüren oyuncuları düşününce adeta durumu yürekleri dağlar cinstendi.

Tabiki otobüse ve toplu taşıma araçlarına binmek özellikle günümüz de yaşanan trafik çilesini düşününce bir düşkünlük belirtisi değil, olmamalı da ve insanlar toplu taşıma araçlarını kullanmaya teşvik de edilmeli, fakat burada dikkat çeken olay, yüzbinlerce dolarlık araçlarla ortalarda hava atan ve bölüm başına dizilerden binlerce tl para olan oyuncularla bu sanatçılarımızın durumunu kıyaslayınca, akıllara gelen ve de ortaya çıkan bu sosyal yaraya tekrar parmak basmak.

Zamanında iyi para kazanırken günü düşünmekten yarını unutan oyuncuların düştüğü dramlardan değil tabiki bahsedilen. Çok iyi paralar kazanırken musluğun bir gün kapanabileceğini hesaplamayan sanatçılar da yok değil, o yıllarda çok iyi para kazanıp bugünlerde parasız kalan çiftçi, mühendis ya da bakkaldan tek farkları göz önünde bir iş yapmış olmaları ve herkesin cesaret edemeyeceği saygı değer bir işe kalkışmış olmaları.

Yadigar Ejderin bir parkta açlıktan ölmesi, Yalova'da evi yıkılan Hayati Hamza'nın kızılay çadırında ölmüş olması bir tesadüf değil, tüm emekçi ve değerli sanatçılara mutlaka devlet sahip çıkmalı.