Amerika’da vefat eden Türk sanat müziğinin usta ismi Muazzez Abacı, bugün son yolculuğuna uğurlanıyor... Sanatçı için şu dakikalarda İstanbul Atatürk Kültür Merkezi’nde veda töreni düzenleniyor.

Abacı, 17 Kasım Pazartesi günü Ankara’da Kocatepe Camii’nde kılınacak öğle namazının ardından Cebeci Asri Mezarlığı’nda toprağa verilecek.

Muazzez Abacı, 5 Kasım’da kızını ziyaret etmek için gittiği New York’ta kalp krizi geçirmişti. Stent takılan sanatçı, daha sonra böbreklerinde gelişen komplikasyon nedeniyle yoğun bakıma alınmış, tüm müdahalelere rağmen 12 Kasım’da hayatını kaybetmişti.

Usta sanatçı için bugün Atatürk Kültür Merkezi’nde (AKM) bir tören yapıldı.. 

CANIM ANNEANNEM SENİ ÇOK ÖZLEYECEĞİM

Ünlü sanatçının torunu Sera Anderson, yaptığı konuşmada duygusal anlar yaşadı:

"Hepinizin anneanneme olan sevginiz için teşekkür ederim. Çocukken bu sevgiyi biliyordum ama bu kadar çok sevildiğinden haberim yoktu. Anneannem sebebiyle ben de Türkiye’yi, Türk olmayı ve Atatürk’ü çok sevdim. O Türkiye’nin büyük sanatçısı, benim de canım anneannemdi.

Bana her akşam meyve tabağı yapar, çorap giymemi söyler, birlikte annem yeter deyinceye kadar alışveriş yapardık. Arkadaşlarımla yakından ilgilenirdi. Onların da anneannesiydi. Maçlarımıza gelir, bize yemekler yapar, sevinçlerimize ortak olurdu. O, yalnızca Türkiye’de değil, dünyanın her yerinde çok sevildi.

Muazzez Abacı anneannelerin en iyisi, en güzeliydi. İsmi hep dillere, müziği ve ismi hep kuşaklarda olacak biliyorum.

Canım anneannem seni çok seviyorum ve çok özleyeceğim.”

KIZI ASLI SABA ABACI:

Muazzez Abacı sevenleri,

Varlığınızla onu çok mutlu ettiniz. Benim çanım annem beni öyle sevdi, öyle iyi yetiştirdi ki onun için ne yapsam azdı. Ben de ona layık olmaya çalıştım. İnsanları çok severdi. Akıllı, itikatlı ve hayat doluydu.

Atatürk’ü, müziği, eğitimi, helal kazanmayı, alışverişi çok severdi.

Çalışmadığı zamanlarda evinde olmayı çok severdi. Bana babamı ve Hasan Heybetli’yi kazandırdı. Annem evinde geçirdiği kazada ayağı kırıldıktan sonra ABD’ye geldi. Pandemiden sonra bir daha ayrılmadık. Onu bırakmadım. Ayrı geçirdiğimiz yılların acısını çıkarmak istedim.

O sizleri çok özledi. Ama ben o hasret dolu yılların acısını çıkarmak için onu Türkiye’ye göndermedim. Keşke daha uzun yıllar birlikte olabilseydik.

Daha uzun yıllar bize ulaşmaya devam edecek.

Cumhurbaşkanımız Recep Tayyip Erdoğan, Dışişleri Bakanımız Hakan Fidan’a, Kültür Bakanımız Mehmet Nuri Ersoy’a, New York ve Washington başkonsolosluklarına çok teşekkür etmek istiyorum.

Annemin can dostu Seda Akay’a, ona bir evlat gibi olan menajeri Tamer Budak’a teşekkürler.,

Annem çok özel ve güzel bir insandı. İyi ki onun evladıyım, iyi ki benim annemdi. O sevenlerin hepsine teşekkür ediyorum.

EMEL SAYIN:

Hepimizin başı sağ olsun. Çok zor bir an, konuşmak zor. Aklıma en çok Muazzez’le ilk tanıştığımız an geliyor. Ankara Radyosunda 1967 veya 68’de, ben İstanbul’a adım atmak üzereyken imtihan açıldı. Hiçbirini tanımıyorum. Bir gün büyük usta Mustafa Erses dedi ki sana bir ses dinleteceğim.

Yanında bir genç kızla geldi, stajyer bir kız, tatlı bir gülümsemeyle. Muazzez Abacı dedi. O kadar sıcak ve sevimliydi ki. Muazzez bir şarkı söyler misin dedi. Tabii, dedi. Kalbim yine üzgün, seni andım da derinden.

O güzel şarkıyı söyledi. Dondum kaldım. Muhteşem bir ses. Allah’ım Türk Sanat Müziğine yeni bir yıldız geldi dedim. Kendisine de söyledim. İyi şanslar diledim.

Bizim arkadaşlığımız sonuna kadar sevgi ve saygı çerçevesinde devam etti. Yakından tanıyanlar bilir çok iyi yürekli, çok doğal, güzel bir insan, güzel bir arkadaştı. Ne anılarımız var. Onlar benimle birlikte yaşayacak. O olmasa da onun güzel sesini aynı hayranlıkla dinleyeceğiz.

Canım Muazzez’im… Hepimizin başı sağ olsun.