Necdet Kaya’nın “Ana Benim Geleceğim Kalmadı”albümü, Çanakkale savaşlarının bir künyeyle, o kara haberle bittiği anaların gözyaşlarına adanmış. Albüm, zaferin 100. Yılında Çanakkale gazi ve şehitlerimizi, bugüne kadar hiç söylenmemiş Çanakkale türküleriyle yeniden hatırlatıyor.

Bu özel çalışmada Anadolu’nun dört bir yanından derlenen ağıtlar, ilk kez besteleniyor ve seslendiriliyor. Çanakkale kahramanlarının aziz hatıralarına yeni mısralar yüklüyor.

Aslanım diyerek cepheye gönderip, dualarla yolunu gözlemek…

Kolları hasretle açmış beklerken, bir avuca sığan künyesine kalmak…

Analar bilir o yangını…Gidip de dönmeyenin ateşi; düşeceği en müşfik, en temiz, en hızlı yakacağı yere, ana yüreğine düşer… Dönmeyen oğuldan kalan tek hatıra, bir yangın gibi tutuşur avcunda anaların…

Künyeler, bir kara haberin adıdır bu topraklarda. Çünkü o gelirse oğul gelmez, acısı gelir bir ömür sürecek…

Çanakkale Savaşlarının ardından da nice analar bu küçük parçayla avunup kaldılar. Tarihin gördüğü en destansı vatan müdafaasında can veren “aslanlarının”, kolay taşınmayan yüklerini astılar yüreklerinin üstüne.

Kara haber alanların türküsüdür bu… Çanakkale destanının tüm kahramanları, bir milletin sinesinde ebedi istirahatgahlarına çekildiler ama en çok gidip de dönmeyenler yaktı yürekleri…

Türkü oldular bağrı yanık eşlerin, çocukların, anaların göğsünde…Geride ebediyete kadar yaşayacak hatıraları ve bir de künyelerini bıraktılar…