Sizinle ilgili sık duyduğum bir yorumla başlamak istiyorum.  “Sabancı ama ‘klasik Sabancı’ gibi düşünme, aslında aykırı biri.” Siz kendinizi aykırı buluyor musunuz? 

Aykırı neye göre, kime göre? Sabancı ailesinin diğer figürlerinden duruş olarak daha farklıyım tabii.

Gerek işim, gerek sanatım, gerekse düşünce yapım ve yetiştiriliş tarzım gereği Sabancı ailesinin bazı fertlerinden farklılık gösterdiğim doğrudur. 

AŞKIN VARLIĞINI BİLMİYORSANIZ YOKLUĞUNU HİSSETMİYORSUNUZ

Hiç gerçekten aşık olmamışsınız. Öyle hayat geçiyor mu? 

Geçiyor çünkü bir şeyin varlığını bilmiyorsanız yokluğunu hissetmiyorsunuz. 

Romantik bir akşam yemeği, vesaire... Hiç böyle istekleriniz olmuyor mu? 

Olsa “Hayır” demem aslında ama kısmet olmadı. 

Neden olmuyor? Eminim çevrenizde sizinle ilgilenen kadınlar vardır. 

Biraz farklı bir kafa yapım var benim. Beklentim çok farklı. Genellikle benim statümdeki insanlarla birlikte olan hanımefendiler gerek flört döneminde, gerekse ilişkinin evliliğe gittiği durumlarda birlikte oldukları beyefendinin eşi olarak var olmayı seçiyorlar.

Ve bu benim kabul edebileceğim bir şey değil. Benim birlikte olacağım insanın kendi kariyeri, kendi amaçları olmalı. Hayattaki kariyer planı ‘Faruk Sabancı’nın eşi’ olmak olmamalı. 

Bunu ayırt etmek zor değil mi? 

İşte emin olamıyorum. Güven sorunu mutlaka var. Politik olmak adına bazı gerçekleri görmezden gelemiyorum.

Bir hanımefendi bana biraz samimiyet gösterdiği zaman ben onun niye olduğunu anlayabiliyorum.

Bence benim konumumdaki herkes anlıyordur ama bazıları bunu görmezden gelmeyi tercih eder kimisi de onu yapamayıp benim gibi yalnız kalır (Gülüyor). 

Bu söylediğinizde biraz kibir yok mu? 

Sahip olduklarınız sizin için çok önemli olmasa karşınızdakinin tek motivasyonunun soyadınız, statü ve paranız olduğu aklınıza gelir miydi?

Peşin hükümlü değilim ama istatistiksel olarak böyle yani. İlgisinin sebebi bunlar değilse bir kadın benimle niye ilgilensin ki? 

Niye ilgilenmesin, anlayamadım? 

Bir sürü sebebi olabilir... O kadar özgüvenli değilim demek ki! İşin temelinde bir güven sorunu olduğu doğru.

Ama bu kesinlikle kibirle ilgili değil onu çok net olarak söyleyeyim. Buna kibir demek bana haksızlık olur. İster istemez bazı yaşanmışlıklardan dolayı insan kendine bir koruma kalkanı yaratıyor, çevresine bir duvar örüyor.

O duvarları aşmak da benim için çok zaman alıyor.