Haluk Levent yakın zaman önce kaybettiği annesi için pişmanlığını şu sözlerle dile getirdi: 

Sevgili annem okumam için çok uğraştı, sabahlara kadar manavda karpuz sattı, o dönemlerde ona layık bir evlat olamadım.

Onun o emeğini düşündükçe, zamanında yaptığım hareketleri doğru bulmuyorum.

Ona çok şey borçluyum. Bir seferinde beni alnımdan öpüp ‘Seninle gurur duyuyorum oğlum’ demesi içimi rahatlattı.