Müzeyi 2. kuşak mübadil olan ve kitabını anılarından kurguladığı anneannesi Leman hanımla dolaşan yazar zaman zaman duygusal anlar da yaşadı.
Müzede sergilenen mübadillerin o zamanlar kullandıkları eşyaları uzun uzun inceleyen anneanne ve torun “Bu ortam bizi geçmişe götürdü. O insanların o zamanlarda neler yaşadığını bir kez daha düşünüp hüzünlendik” dediler.
1910-1938 yılları arasında Selanik’ten kağnılarla, Midilli’den de sandallarla göç edip Edremit’e yerleşen insanların yaşadıklarını konu alan kitabı ile ilgili İrem Uzunhasanoğlu şunları söyledi:
"Çoğu vatandaşımızın kökleri o topraklara dayanıyor. O yüzden de bu hikaye çok ilgi görüyor. Ben romanımda orada doğup, orayı toprak bilip daha sonra bu tarafa getirilen insanların aidiyet sorunlarını işlemeye çalıştım."