Almira'nın ablası olmaya karar veren Ünsal duygulu anları şöyle anlattı:

Dün çok hassas bir gündü benim için... Gazetede hikayesini görüp ulaştığım annesi gözünün önünde öldürülen Almira ile beraberdik.

Onun ablası olmaya, hayatı boyunca elinden tutmaya karar verdim.Tanışmadan önce teyzesine “Ben kimsede kalmam beni sakın bırakma” dedi, tanışınca “Seninle uyuyabilir miyim” dedi hemen...

İlk karşılaşmamızda sarıldık, el ele pedegoga gittik. Parkta oynadık, benim çocuklarımla tanıştı. Leyla, Sare ve Civan'la arkadaş oldu.

Bir ara bana dönüp “Annemin de adı Tuba’ydı şimdi yok annem ama bahçesi var, onu özleyince oraya gidiyorum” dedi.Sabırla, ağlamadan, sakince yöneterek günü geçirmeye çalıştım.

Yıkadım, sarıldım, uyuttum. Sare'yle uyumak istedi. "Her şey şahane geçti" derken gece birde uyandı ve ağlamadan sakince “Tuba anneme beni götürebilir misin?” dedi.

Ben perişan oldum ne yapacağımı şaşırdım.Tekrar sarıldık uyutmaya çalıştım. Yatağıma döndüğümde bunu bu kadar minicik bir çocuğa yaşatan cani adama beddua ettim, "Umarım hayatında bunun acısını kat kat yaşar" dedim. Emine'ler, Tuba'lar gittiğinde sadece mezara onların bedenleri girmiyor.

Arkada kalanların bir ömür boyu ölümle yaşam arasında hayatları çürüyor.

Ne olmuştu?

İstanbul Arnavutköy'de Tuğba Anlak, 6 yaşındaki kızı Almira'nın yanında başında vuruldu. 30 yaşındaki kadın 28 günlük yaşam mücadelesini kaybetti.

Anlak'ın ablası İlknur Gültekin, basın açıklamasında Almira her gün "Annem gelecek, annem ölmeyecek, anneme bir şey olursa ben nasıl yatacağım, uyuyacağım' dediğini annesinin resmini öptüğünü açıkladı. Bu sözler üzerine Tuba Ünsal aileyle iletişime geçti.